Çin ekonomi politikalarının odak noktası yatırımdan tüketime kayacak

Çin Merkez Bankası Başkanı, bankanın politikalarının ekonomide tüketimin rolünü desteklemeye odaklanacağını ve yatırıma odaklanma noktasından uzaklaşacağını dile getirdi. Bu son yirmi yıldır ülkeyi tanımlayan büyüme modelinde bir değişime yol açacak.

Çin Merkez Bankası Başkanı Pan Gongsheng, Hong Kong'daki Asya Finans Forumu'nda yaptığı konuşmada, "Makroekonomik politikanın önceliği geçmişte daha fazla yatırımı teşvik etmekten, tüketime daha fazla önem verilerek hem tüketimi hem de yatırımı teşvik etmeye kaymalıdır" dedi.

Pan, Çin'in sakinlerinin gelirini artırmayı, tüketiciler için sübvansiyon desteğini artırmayı ve tüketimi artırmak için sosyal güvenliği iyileştirmeyi hedeflediğini söyledi ve geçen sonbaharda kamuoyuna duyurmaya başladığı bir argümanı genişletti.

Ekonomiye ihracattan gelen destek ağır bir darbe alabilir

Merkez Bankası Başkanı, dünyanın ikinci büyük ekonomisi için en önemli iç zorluklar arasında "yetersiz iç talep, özellikle tüketim talebi" ve "düşük fiyat seviyeleri" olduğunu belirtti.

Çin muhtemelen 2024 için resmi yüzde 5'lik büyüme hedefini tutturmuş olsa da, bu yıl ve sonrasındaki görünüm konusunda endişeler artıyor. Trump'ın tehdit ettiği daha yüksek ABD tarifeleri, Çin'in sürekli deflasyon, düşük iç talep ve durgun tüketici ve iş güvenini ile mücadele ettiği bir zamanda ekonomiye yönelik güçlü ihracat desteğini azaltacak.

Geçtiğimiz ay düzenlenen yıllık politika toplantısında, üst düzey yetkililer, en az on yıl içinde yalnızca ikinci kez, bu yıl tüketimi artırmayı en önemli öncelik haline getirme sözü verdiler.

Kademeli adımlar

Ancak şimdiye kadar sınırlı adımlar attılar ve ev aletleri ve araba satın alımlarında indirim sağlayan bir tüketici takas programı planlarken, emeklilik ödemelerini ve sağlık sigortası sübvansiyonlarını artırma sözü verdiler. Bu, yatırımı hala destekleyen politika karışımının tamamen elden geçirilmesinden ziyade kademeli çabaları temsil ediyor.

Çin, geçmişte ekonomiyi durgunluk dönemlerinde desteklemek için altyapı, mülk ve üretim geliştirmek için sermaye harcamalarına güvendi. Sonuç, borç yığını, yatırım getirisinin düşük olması ve mal arzı ile talebi arasında kötüleşen bir dengesizlik oldu.